Guhai Namah Shivaaya

                                    గుహాయ్ నమః శివాయ 

తలచినంతనే ముక్తిని ప్రసాదించే మహిమాన్విత క్షేత్రం తిరువణ్ణామలై. మరి అక్కడే ఉంటూ ప్రతి నిత్యం అరుణాచలేశ్వరుని ఆరాధిస్తూ, ఆయన సేవలో పరవశిస్తూ అనుగ్రహానికి పాత్రులైన ముముక్షువులు ఎందరో !

అలాంటి వారిలో తొలి తరం వారు శ్రీ గుహాయ్ నమః శివాయ.  ఈయన కర్ణాటక రాష్ట్రంలో 1548వ సంవత్సరంలో జన్మించారు. తల్లితండ్రులు ఆచారవంతులు శివ 

భక్తులు. చిన్నప్పటి నుంచి ఈయన ఆధ్యాత్మిక ఆలోచనలతో,మౌన ధ్యానాలతో గడిపేవారట.కన్నవారి అనుమతితో శ్రీశైలం చేరి వీరశైవుడైన శ్రీ శివానంద దేశికర్ను ఆశ్రయించారు.గురువు దగ్గర దీక్ష తీసుకొని,భక్తి శ్రద్దలతో సేవించేవారు.శివానంద దేశికర్ యోగ విద్యలో నిష్ణాతులు.శిష్యుని దీక్షా దక్షతలకు ఆనందించిన శివానంద దేశికర్ శివ యోగము భోదించారు. దీనిలో గురువు ప్రసాదించిన ఇష్టలింగాన్నిఎడమ అరచేతిలోఉంచుకొని తదేక దృష్టితో చూస్తూ, 

ప్రాణాయామం చేయాలి.  ప్రతి ఒక్కటీ శివరూపం గానే భావించాలి. హృదయం లో అదే భావన కలిగి ఉండాలి. అదే 

దృష్టితో  చూడాలి. ఇలా చేయడం వలన శరీరంలోని ఆరు చక్రాలు ఉత్తేజితమై కుండలినీ శక్తిని జాగృత పరుస్తాయి. 

గురువు నుండి పొందిన శివ యోగను ఎన్నో సంవత్సరాలు సాధన చేసి ప్రావీణ్యాన్ని పొందారు గుహాయ్ నమః శివాయ. 

ఒకనాటి రాత్రి శ్రీ శైల మల్లిఖార్జున స్వామి స్వప్న దర్శనమిచ్చి తిరువణ్ణామలై వెళ్ళమని ఆదేశించారట. గురువు అనుమతి తీసుకొని బయలుదేరారు. ఈయనతోపాటు దేశికర్ మరో శిష్యుడైన విరుపాక్షదేవ కూడా ప్రయాణించారు. భగవాన్ రమణ మహర్షి పదహారు సంవత్సరాలు తపస్సు చేసిన విరూపాక్ష గుహ పేరు ఈయన పేరు మీదగాని వచ్చినది అంటారు. 
గుహాయ్ నమఃశివాయ అంత ప్రసిద్ధులు కారు విరూపాక్ష దేవ. నిరంతరం ధ్యానంలో ఉండేవారట. చివరకి దేహత్యాగం చేసినప్పుడు, ఆయన దేహం ఒక విభూతి కుప్పలాగా మారిపోయింది. ఒక పీఠికలో ఉంచిన ఈ విభూధిని విరూపాక్ష గుహలో నేటికీ పూజిస్తారు. 

అరుణాచలం చేరుకొన్న గుహాయ్ నమఃశివాయ అక్కడక్కడా తిరుగుతూ, బిచ్చమెత్తుకుంటూ 

కాలం గడిపేవారు. 

ఆయన  గొప్ప యోగి అని స్థానికులు గ్రహించారు. ఆయన శక్తి రెండు సంఘటనల ద్వారా లోకానికి తెలిసింది.  ఒక గృహస్థు తన కుమార్తె వివాహానికి ఆహ్వానించారు. సాదరంగా ఆహ్వానించి పాద పూజ చేశాడా గృహస్థు.అక్కడున్నఅందరికీ విభూధిని ప్రసాదంగా అందించారు గుహాయ్నమః శివాయ. తరువాత కొద్దిసేపటికి ఏమి జరిగిందో ఎలా జరిగిందో తెలీదు అగ్ని ప్రమాదంలో ఇల్లు మొత్తం 

దగ్ధమై పోయింది. శుభకార్యక్రమ వేళ సన్యాసి ఇచ్చిన బూడిద మూలంగానే ఈ విపత్తు సంభవించినది అని అందరూ విమర్శించసాగారు.   తనను ఎన్ని అన్నా పట్టించుకోని గుహాయ్ నమః శివాయ, పరమ పవిత్రమైన విభూధిని చులకన చేయడం సహించలేక పోయారు. తదేక ధ్యానం చేశారు. అందరూ చూస్తుండగానే కాలి  బూడిద అయిన ఇల్లు యధాతధంగా 

సాక్షాత్కరించింది. అప్పటిదాకా ఎన్నో మాటలన్న వారు ఆయన సిద్ధపురుషుడని, స్వయం పరమేశ్వరుడని కీర్తించసాగారు. దూషణ భూషణాలకు చలించని ఆ సర్వసంగపరిత్యాగి భవిష్యత్తులో ఎవరింటికి వెళ్లకూడదని నిర్ణయించుకొన్నారు. అప్పటి నుండి ఆయన మండపాలలో  తోటలలో ఉండేవారు. 

రెండో ఘటన ఆయన ఆలయ ప్రవేశం. వీరశైవులకు ఆలయ ప్రవేశం నిషిద్ధం. అందుకని ప్రతి నిత్యం తూర్పు వాకిట నిలిచి అక్కడ నుండే అరుణాచలేశ్వరునికి నమస్కారాలు సమర్పించుకొని వెళ్లేవారు. ఆయనను చూస్తున్న ఒక 

సాధువు, ఆలయం లోనికి వెళ్లకుండా వెలుపల నుండే వందనం చేస్తున్న గుహా నమః శివాయను అర్ధం చేసుకోలేక, అది ఆయన అహంకారానికి నిదర్శనమని అనుకొని తగిన విధంగా బుద్ది చెప్పాలనుకున్నాడు. మరుసటి రోజు 

నమస్కరిస్తున్న గుహాయ్ నమః శివాయ వీపు మీద కర్రతో కొట్టాడు. ఆయన దెబ్బను పట్టించుకోకుండా, ఆ దెబ్బతో  అరుణాచలేశ్వరుడు  తనలోని చెడ్డ గుణాలను తొలగించినందుకు కృతజ్ఞతలు తెలుపుకుంటూ తమిళంలో ఒక శ్లోకం చెప్పారట ఆశువుగా !

ఆయన  గొప్ప సత్పురుషుడని ఆ సాధువుకు అర్ధమయ్యి క్షమాపణలు చెప్పి శిష్యుడయ్యాడు. అదే రోజు రాత్రి 

గుహాయ్ నమః శివాయకు ఒక స్వప్నం వచ్చినది. గురువైన శివానంద దేశికర్ శిష్యసమేతంగా, అరుణాచలేశ్వరుడిని సేవించుకొన్నట్లుగా గోచరమైనది. మేలుకొన్న గుహాయ్ నమః శివాయకు అది తన మనస్సులో మెదులుతున్న ఆలోచనకి గురువు ఇచ్చిన అనుమతిగా భావించి నాటి నుండి ఆలయం లోనికి వెళ్లి స్వామివారికి పూలదండతో 

పాటు ఒక కీర్తన సమర్పించుకొనేవారు.

ఆ సమయంలో ఆయన ఆలయ పెరియ గోపురం దగ్గరే ఉండేవారు. ఒకరోజు స్వప్నంలో అరుణాచలేశ్వరుడు కనిపించి "నువ్వు అరుణాచల పాదాల వద్ద ఉన్న గుహలో నివసిస్తూ శివ యోగ సాధన చెయ్యి" అని ఆదేశించారు. 

మహాదేవుని ఆజ్ఞ  శిరసావహించి గుహకు వెళ్లిన ఆయన జీవితాంతం అక్కడే ఉండి పోయారు. అలా గుహలో నివసించినందున ఆయన పేరు ముందు గుహాయ్ చేరింది. అక్కడ ఉంటూనే ఎన్నో మహిమలను ప్రదర్శించారు. అకాల మరణం చెందిన వారిని బ్రతికించారు. భగవంతునితో పరిహాసాలు ఆడిన వారికి తగు విధంగా బుద్ది చెప్పారు. 

గుహాయ్ నమః శివాయ అరుణాచలాన్ని, అరుణాచలేశ్వరుని ప్రస్తుతిస్తూ ఎన్నో కీర్తనలను రచించారు. దురదృష్టవశాత్తు వాటిల్లో  కొన్నే సంరక్షించబడినాయి. అవే "అరుణగిరి అంతాది" మరియు "తిరువరునై తనివెంబ". రెండూ కలిపి నూట ముప్పై ఆరు కీర్తనలు.

భగవాన్ శ్రీ రమణ మహర్షి విరూపాక్ష గుహలో నివసించడానికి ముందు కొంతకాలం ఈ గుహలోనే ఉన్నారు. ఇక్కడే ఆయన శ్రీ శివప్రకాశం పిళ్ళై కి కాగితం మీద జవాబులు రాసి ఇచ్చినది. ఆ ప్రశ్న జావాబులే తరువాత ముద్రించబడిన "నేను ఎవరు?"(who am I ?)   భగవానులు గుహలో తాళపత్రాల పైన గుహాయ్ నమః శివాయ రచించిన కీర్తనలను చూసి, వాటిని కాగితాల మీద రాశారు. తరువాత వాటిని ముద్రించడం జరిగింది. 

అరుణాచల పాదాల వద్ద పై గోపురానికి ఎదురుగా కొంత ఎత్తైన ప్రదేశంలో ఉంటుంది అప్పటి గుహ. ప్రస్తుతం ఆలయంగా రూపుదిద్దికొన్న దీనిలో శ్రీ గుహాయ్ నమః శివాయ జీవ సమాధి ఉంటుంది. ప్రతి నిత్యం త్రికాలాలలో పూజలు నిర్వహిస్తారు.

సుమారు నూట యాభై సంవత్సరాలు ఆయన నివసించి జీవసమాధి చెందిన గుహ, ఆలయ 

వాయువ్య దిశ నుండి విరూపాక్ష గుహకు వెళ్లే దారిలో ఉంటుంది.ఎవరిని అడిగినా చెబుతారు. 

తిరువణ్ణామలై లో నివసించి అణ్ణామలయ్య కృపాకటాక్షాలతో ముక్తి పొందిన గొప్ప సిద్ధులు శ్రీ 

గుహాయ్ నమః శివాయ.